Wanneer de DoD de 3D-afgedrukte geweergegevens aangevraagd worden geëlimineerd vanaf internet, gebeurde er een paar dingen.
De Treheisand-impact ging in volle kracht. De gegevens werden zo goed gedeeld als kan nog steeds gemakkelijk worden ontdekt.
Ik realiseerde zich opeens dat ik een 3D-gedrukt pistool zou gaan afdrukken en er nog een kort artikel op te doen, ook al had ik net een gezichtspuntstuk geschreven over precies hoe het me niet kan schelen.
Ik ben niet boven het toelaten dat het kinderachtig van mij is. Ik kreeg te horen dat ik dit ding niet kon hebben, evenals ineens Ik begreep dat ik het moest halen. Ik zie het de hele tijd met mijn jongeren. Speelgoed kan voor eeuwen in een hoek worden verzameld, maar de tweede is het risico dat ze worden verwijderd, hebben ze interesse, althans voor een paar minuten.
Ik dacht, als ik er kinderachtig over ga zijn en een pistool printen die a) niet zal werken omdat ik niet de beste printer heb, evenals b) ik zal toch niet gebruiken sinds ik Don ‘Typ typisch met geweren, ik kan ook een leuke timelapse video maken van de veel meer herkenbare onderdelen die worden gemaakt.
Het leek eerst alsof het snel zou zijn en gemakkelijk. Ik ontdekte echter snel dat het gewoon afdrukken dit ding een tijdrovend zou worden, evenals een verergering van de taak.
1. De schaal van de privégegevens was de methode uit.
Ik vermoed dat dit iets is om te eindigen met de printer waarvoor het is ontwikkeld. Het leek extreem dicht bij 1 inch = 1 mm. Geen totaal ongewoon probleem. Handmatig het formuleren van een aantal gegevens om goed te kijken, maar ik ontdekte echter talrijk dat het gewoon niet zou formuleren.
2. Vrijwel elk product had fouten.
Als je 3D-afdrukken hebt gedaan, heb je ontdekt dat een ontwerp alle soorten problemen kan hebben die het niet stoppen met het afdrukken. Ik ontdekte elk product voor het pistool had fouten. Ik ontdekte echt veel over hoe ik precies werk niet-spruitstukproducten van deze oefening kan repareren, dus het was geweldig uiteindelijk.
Sommige items, net als de hamer en de hamerveren zouden niet afdrukken. Ik rende ze met systemen om ze te repareren, evenals reparatiefouten. Het zou aangeven dat wat er ook was opgelost, maar toen ik probeerde ze te “snijden” om te printen, zou de softwaretoepassing crashen. Dit impliceert dat mijn pistool onvolledig is. Het heeft geen hamer. Niet echt dat enorme van een aanbieding voor mij.
het hele pistool
Merk op dat het het hamermechanisme mist. daar later veel meer.
gedemonteerd
trigger spring. great design, I may utilize this concept for something else later
black: preliminary print with errors. Red: fixed print.
the gopro fell into the printer stopping it from moving the bed correctly. You can see the top two layers are shifted about an inch. The rest of that mess is just support material I was ripping out.
The hammer that refused to print properly in spite of repeated repairs.
what the hammer was expected to look like.
the spring that crashed my slicing program each time I tried to prepare it for a print.
Do I care now?
Nee. I climbed to the top of the fridge as well as got my cookies. I’m a pleased child. The truth is that a zip gun is still cheaper, easier, safer, as well as much more reliable. Hier is een voorbeeld.