als u wilt zeggen dat u een temperatuur wilt zeggen, kunt u denken dat u gewoon een verwarming kunt inschakelen totdat u de gewenste temperatuur bereikt en vervolgens de verwarmer kunt uitschakelen. Dat soort werken, maar het is suboptimaal – je zult de neiging hebben om het doel te overschrijden en toen het systeem afkoelt, moet je inhalen en het resultaat is meestal een systeem dat oscilleert rond de gewenste waarde, maar nooit echt in de gaten op de juiste temperatuur. Om dat op te lossen, kunt u een PID-proportionele integrale afgeleide-lus gebruiken en dat is wat [VeeBch] is voltooid met een Rasberry PI PICO en Micropython.
Het idee is om een uitgangssignaal te besturen op basis van de hoeveelheid verschil tussen de daadwerkelijke temperatuur en de gewenste temperatuur (de proportionele fout). Bovendien wordt het bedrag aangepast op basis van de langetermijnfout (integraal) en eventuele korte termijnverandering (het derivaat). U kunt ook een video bekijken over het gebruik van de bedieningslijn om een betere sous vide hamburger te maken, hieronder.
PID’s zijn nuttig voor andere dingen dan temperatuurregeling, natuurlijk. Ze zijn doorgaans van toepassing op een (meestal lineair) proces waarbij een besturingswaarde een andere waarde beïnvloedt. We hebben bijvoorbeeld gezien dat robots PID’s gebruiken om een regel te volgen. Sommigen gebruiken ze ook voor balans, of je kunt een bal in evenwicht brengen.